Geçtiğimiz kasım ayında ilk albümü Fısıltı’yla solo kariyerinin ilk adımını atan Batu, yeni albümü Bağırıyorsam Kime Ne’yle karşımızda!
Fısıltı ona yetmemiş olacak ki 3 ay sonra yeni şarkılarını bizlerle paylaşırken Bağırıyorsam Kime Ne diyerek içindekileri bir çağlayan gibi dökmüş.
Albümdeki şarkıların söz, müzik ve düzenlemeleri Batuhan Ayduğan ve Koner Memili’ye ait. Önceki albümdeki gibi davulda Hazar Aytan, bas gitarda Korel Memili yer alıyor. Albümün ilk klibi, ilk şarkı olan Herkesin Doğrusu’na geldi. İstiklal’de çekilen eğlenceli klibin yönetmenliğini Onur Cansız üstlenmiş.
https://open.spotify.com/album/0OVa0XcWW4jfBbwFweSeEC
- Tüm albüme güzel bas sesleriyle başlıyoruz. Hem sözleriyle hem de müziğiyle neşeli, cıvıl cıvıl bir şarkı, Herkesin Doğrusu. İlk albümüne göre daha hareketli parçalar içeren bir albüm sunan Batu, doya doya dans etmemiz için elinden geleni yapmış.
Bıraktım hepsini teker teker
Kilitlerini boşluğa saldım
Kim ne derse desin bu benim seyrim
https://www.youtube.com/watch?v=aMP3ulyq1fA
- Özel Anlaşma, Batu’nun dinleyicisine, müziğinde izi olanlara selamı aslında. Daha başında olduğu bu yolda ona eşlik edenleri unutmaması, onlarla arasındaki özel anlaşmayı bu şarkıyla taçlandırması gerçekten büyük bir incelik. Tatlı bir gitar sesinin hakim olduğu, dinleyeni ritim tutmaya, eşlik etmeye teşvik eden bu şarkının konserlerde bir ağızdan söylenmesiyle oluşacak sinerjiyi şimdiden tahmin edebiliyorum.
Solumda solumda selam veren bu kalpler
Hepiniz özel anlaşmaya dahilsiniz değil mi?
- Ne kadar ilk iki parçayla Fısıltı’dan tamamen farklı bir tarzda bir albüm olduğunu düşünsek de Meşkadeh’le onu ilk tanıdığımız sounda geri dönmüş oluyoruz. Bu arada Fısıltı’nın da 3. şarkısının Mumkadeh olduğuna dikkat çekmek isterim. Sanki iki albüm 3. şarkılarından birbirilerine bağlanmış gibi. Yavaş bir tempoya sahip olan Meşkadeh oldukça yoğun bir şarkı. Bir önceki şarkıyla yavaşlamaya başlayan albüm, Meşkadeh’le bizi biraz daha dibe çekiyor.
Işığından gölgesine, sevgisinden nefretine
Hepsi gerçekti, terse evrildi
- Albümün en güzel şarkısına gelmiş bulunuyoruz. Sebepler Yenecek, piyano, Batu’nun sesi, güzel sözleriyle o kadar büyüleyici bir şarkı ki… Alınan yaralar, yıkıcı fırtınalar, darmadağın anılardan bahsederken bir anda “Yine de senin adına bir kez daha açılsın bu sayfa…” derken hissettiğimiz kırılma çok değerli. Çünkü tam bu noktadan bizi içine çekiyor şarkı. İpler kopmak üzereyken her şeyi düzeltmek için verdiğimiz tavizleri yüzümüze vuruyor. Uslanmadan her seferinde baştan başlayıp yine en sonunda dağılmalarımız gözümüzün önüne geliyor. Çivi çiviyi söker diyerek bu zarif ve keskin şarkıyı bir kere daha dinleyip sonraki şarkılara devam ediyoruz.
Kaç kere en baştan başladın, bu kaçıncı hesap?
Yok yere verdin her şeyi kendine inat
Sevdin hep her günün kapısıyla yine sevdin
Olmuyorsa söz biter bazen, sil hepsini
- Albüme adını veren şarkıya geldik. Bir önceki şarkının omuzlarımıza bıraktığı ağırlıktan B K N’yle kurtuluyoruz. Sert gitar riffleriyle Batu’nun çıldırmasına eşlik ederek içimizde kalan hüzünleri atıp enerjimizi geri kazanıyoruz!
Bağırıyorsam kime ne, ele ne geçmiş ki susmaktan?
Kırık kalbin her yerde dibini gördüyse korkmaktan
- Zor Biraz, albümdeki diğer favori şarkım. Lunapark şarkısı dediğim şarkılar vardır, dinlediğinizde gözünüzün önüne kırmızı beyaz çatılı bir atlıkarınca, rengarenk ışıklı bir dönme dolap gelir. İçinizdeki heyecandan biraz sonra kanatlanacağınızı düşünürsünüz. Bu şarkı da tam bir lunapark şarkısı. Sözlerine ters bir biçimde, şarkı başladığı andan itibaren mutluluk dalgası içinde buluveriyoruz kendimizi. Son zamanlarda dinlediğim şarkılar arasında en pozitif havaya sahip olan Zor Biraz, bahar boyunca playlistleri şenlendirecek gibi görünüyor.
Zor biraz, zor bu iş, yürek ister her gidiş
Bakmazlar, görmezler, sevmekten korkarlar
- BirKırkÜç Ayak Seslerin, başarısız ilişki dinamiklerini işleyen ve Sebepler Yenecek gibi kolaylıkla içselleştirebileceğimiz bir şarkı. Batu, “Bu masala çoksun zaten sen ve ben kaldık bu dersten” diyerek düşüncelerimizi çok güzel bir şekilde dile getirmiş.
- Su gibi akan bu albümün son parçası da Başı Dönmüş Zamanın. Hareketli başlayan Bağırıyorsam Kime Ne’yi yine çok yavaşlamadan bitiriyoruz. Bu şarkının nakarata geçişindeki ritim değişikliğini çok sevdim. Sanki bir yöne koşuyorken bir anda vazgeçip diğer yöne koşmaya başlıyormuşsunuz gibi hissettiriyor. Eğlenceli müziğinin aksine “Kuraklığın sonu doğacak mı bir güne, daha şimdiden nefessiz kaldım eriyorum günden güne” sözlerinin de etkisiyle başı dönen zamana hak veriyoruz.
Başı dönmüş zamanın uykusuz artık tüm geceler
Sonu gelmiş bu aşkın anlamsız artık tüm heceler
Bu güzel albümü noktalarken, yeni albümü bekliyoruz, demeye korkuyorum çünkü 3 ay sonra yeni bir albüm şoku yaşayabiliriz. Şaka bir yana Batu’nun üretmeye devam edeceğini biliyoruz. Ama 2 albüm şimdilik yeter. Artık kendisiyle konserlerde buluşmak, şarkılarını hep beraber söylemek istiyoruz.
Bu içerik size ne hissettirdi?
