Baturalp, yeni albümüne adım adım yaklaşırken sürpriz bir şekilde yayınladığı Herkese Eyvallah’la karşımızda! Daha önceki yazılarımda kendisini sürekli yenilemesinden bahsettiğim Baturalp, yazdıklarımı destekler biçimde önceki şarkılarına hiç benzemeyen bir şarkı sundu bizlere. Şu ana kadar yayınlanan teklilerine bakıp muhteşem bir albümün bizi beklediğini söyleyebilirim.
Son 2 yılda çok şey yaşadım, fazlaca büyüdüm ve büyümeye devam ediyorum. Tek başımaymışım gibi göründüğüm bu serüvende müzik, benim daimi yol arkadaşım oldu. Sürekli bir keşif halindeydim, her gün yeni şarkılar buluyordum. Yeni hikayeleri, yeni sesleri dinlemek beni çok mutlu etse de en sonunda yine, beni çok iyi anlayan bir arkadaşıma gider gibi Baturalp’in etkileyici sesi ve anlamlı sözlerine geri dönüyordum. Bu sefer, ben ona dönmedim de o karşıma yeni bir parçayla çıktı. Herkese Eyvallah, beni gerçekten çok etkiledi. Desteğe ihtiyacım olduğu anda koşa koşa şarkılarına gittiğim o deli dolu çocuğun da artık büyümüş olduğunu görmemi sağlayan bu şarkı, bana 20 yaşında, hüzünle karışık bir “anne gururu” yaşattı. Evet, duyguların sular seller olduğu bu iç dökümünün ardından hadi artık şarkıyı incelemeye geçelim.
Herkese Eyvallah’ın söz ve müziği Baturalp Yılmaz’a, düzenlemesi Baturalp Yılmaz, Ertan Onur Gülanber, Özgür Ede ve Çağdaş Topal’a ait. Gitarda Baturalp Yılmaz ve Ertan Onur Gülanber, bas gitarda Özgür Ede, davulda da Çağdaş Topal var.
Klibin yönetmenliğini ise Tunahan Emre Bilgin üstlenmiş.
İçimdeki çocuk deli, deli oğlan çekip gitti
Gidene dur demek olmaz, aldı gözümden feri
Eyvallah
Müziğe doyduğumuz bir yol şarkısı dinliyoruz. Bir doğa olayı gibi tüm sesler uyumlu ve yoğun bir şekilde akıp gidiyor. Sanki bu dört adam bir gün oturup konuşurlarken bir anda içlerinden bu şarkı dökülüvermiş gibi, hepsi farklı enstrümanlarla aynı şeyleri çok güzel anlatmış. Müziğin tüm bileşenlerinin eş baskınlıkta olması, ayrıca hoşuma giden bir durum oldu çünkü gitarı, davulu, bası dinlemek için özel bir çaba harcamamıza gerek kalmıyor, onlar öne çıkmaları gereken yerlerde zaten kendiliğinden parlıyorlar. Bu çok başarılı düzenleme ve güzel performansları için Baturalp Yılmaz, Onur Gülanber, Özgür Ede ve Çağdaş Topal’a alkışlarımızı gönderiyoruz.
Yarım kalan serüvenler mezarından bana inler
Yüreğim düştü elime beni söyler beni bekler
Eyvallah, eyvallah
Klipte Baturalp’in bir yolda ilerleyişini izliyoruz, demiyorum çünkü şarkı öyle bir sarıyor ki bir anda kendimizi Baturalp’in peşine takılmış bir halde buluveriyoruz. Bu yolda ilerledikçe yeşeren, solan hayallerimiz oluyor. Bazıları unutulup gidiyor, bazılarıysa kendilerini hatırlatmaya devam ediyorlar. Özellikle, gerçekleşmeyen hayalleri hatırlamak, bir süre sonra bizi rahatsız etmeye başlıyor. Doğamızın gerektirdiğini yapamamış, kalbimize ihanet etmiş gibi hissediyoruz. Bu noktada içimizden seslere kulağımızı kapatmakla ilk fırsatta yolumuzu o hayalin yönüne çevirmek arasında bir seçim yapmamız gerekiyor. Burada önemli olan seçtiğimiz şey değil, seçimimizi ve sonuçlarını kabullenmemiz. Geçmişi değiştiremeyeceğimize göre yenilgilerimizi de zaferlerimizi de oldukları gibi bağrımıza basıp yolumuza devam etmeyi başarmamız gerekiyor. Aksi takdirde, aklımız geçmişten gelen seslerle meşgul olacağından ileriye doğru atacağımız adımlar da tehlikeye girecektir.
Baturalp de bu şarkıyla geçmişine, kendisine, hayatına gelenlere, hayatından gidenlere, parlayan ve sönen hayallerine, başından geçen her şeye eyvallah demiş. Daha sağlam adımlar atabilmek için zihnini özgür bırakmış, onu Baturalp Yılmaz yapan her şeyi kabullenmiş.
Kimine üç kimine beş, kimi doğar olur düşeş
Avucumda koca fincan yutar olmaz bana beleş
Eyvallah
Genel olarak çok güzel görüntüler içeren klipte bir sürü minik tatlı detay da var. Bir kısa film çeker gibi titizlikle çalışılmış bu klip için Tunahan Emre Bilgin’e teşekkür ediyoruz. Biraz dikkatli izlediğinizde keşfedebileceğiniz bu detaylara birkaç örnek vermek istiyorum.
Bu arada, bahsedeceğim ayrıntıların, metaforların, benim sözleri göz önünde bulundurarak yaptığım yorumlar olduğunu belirtmem gerekiyor. Klip, gerçekten benim düşüncelerimle uyumlu bir şekilde mi tasarlanmış yoksa sadece ben mi öyle algılıyorum, bilmiyorum. Sizin yorumlarınız da benimkilerden çok farklı olabilir çünkü çektikleri klip, şarkı boşta kalmasın, bir de klip ekleyelim düşüncesiyle çekilmiş alelade bir video değil, gerçek bir sanat eseri.
Bu açıklamadan sonra klipte gözüme ilk çarpan detayla başlıyorum. Baturalp, şeker bir köpeğin yanında koştuğu sahne dışında yolda hep tek başına görünüyor. İlerlemeye çalışırken hem yolun engelleriyle hem de kendi iç hesaplaşmasıyla uğraşan bu dağ gibi adamın da gücü bir yerde tükenebiliyor. Mücadelesi kendisiyle olduğundan etrafında ona yardım edebilecek kimse yok. Zaten o da ihtiyaç duyduğu desteği, başka bir yerde aramayıp kendisinde buluyor. Bu bize, yürürken kendisine tutunur gibi gömleğinin kollarını tutmasıyla aktarılmış. Klipte ellerini serbest bıraktığı iki durum var. Dönüp arkaya baktığı planlar (ki ardında kalan yolun geçmişi olduğunu göz önünde bulundurarak bu anlarda deneyimlerinden destek aldığını düşünebiliriz) ve en sonda ulaştığı, büyük ihtimalle onun güvenli bölgesi olan, gölün göründüğü sahneler.
Bir de izler var, değinmek istediğim. Baturalp, birçok yükünü ardında bırakarak ilerliyor, her adımında biraz daha hafifliyor. Ama gözden kaçırdığı bir şey var, yaşadıklarımız onları bıraktığımız yerde, bıraktığımız şekilde kalmazlar. Uzaklaştığımızı düşündüğümüz her şey aslında kişiliğimizde bıraktıkları izlerle bizi takip etmeye devam eder. Baturalp’in ayakkabısına yapışmış otlar da bunu temsil ediyor. Baturalp, yoluna devam ederken, aştığı her yerin parçalarını da peşinden sürüklüyor.
Elim verir kolum gider, göz doymaz doymak ister
Gönülle görmezler onlar, koca bedenim anca yeter
Eyvallah, eyvallah, eyvallah
Bu minik güzellikleri fark ederken büyük resmi de gözden kaçırmayalım. Baturalp’in ilerlediği yol rahat, engelsiz bir yol değil. Taşıdığı yükler, kaygıları, anılarıyla olan mücadelesi de ilerlemesini ayrıca zorlaştırıyor. O da hepimiz gibi bazen duruyor, adımları geri geri gidiyor, umutsuzluğa düşüyor… Ama sonunda gücünü topluyor ve yolunda ilerlemeye devam ediyor. Şarkı ve klip o kadar ilham verici ki… Hayatta bir şeyler üstünüze gelmeye başladığında bu klibi açıp Baturalp’in vazgeçmeden ilerleyişini izleyin, bağıra bağıra eşlik edin şarkıya. Bu küçük mola, gücünüzü tekrar toplamanıza yardımcı olacaktır.
Bu şarkı hakkında daha çok şey yazıp söyleyebilirim. Ama tüm düşüncelerimi burada belirtmeyeceğim çünkü bazı şeyleri sizin keşfetmenizi istiyorum. Bir sözün, bir sahnenin altında yatan anlamı fark etmenin yaratacağı mutluluk ve heyecanı sizin elinizden alamam. Bu nedenle yazıyı burada bitirip sizi bu güzel şarkıyla baş başa bırakıyorum.
Gidene gelene, sevene sövene, eyvallah
Yanana bitene, sözünden dönene eyvallah
Herkese eyvallah, eyvallah
Bu içerik size ne hissettirdi?
