Geçtiğimiz hafta on beşincisini geride bıraktığımız One Love Festival’de sahne alan isimlerden biri de Gaye Su Akyol’du fakat sahne öncesi süreç hiç de alışılageldiği gibi, olağan atlatılamadı. Yurt dışı turnesinden One Love için dönen Akyol ve ekibini havaalanında pek hoş olmayan birkaç sürpriz karşıladı.
Terslikler İstanbul uçağının rötarlı kalkacağı haberi ile başladı, tabii ki bu ihtimal hesaba katılmıştı ve bu durum çok büyük bir problem değildi fakat; bu rötarın saatler sürmesi “Sahneye yetişemeyecekler mi?” sorusunu da beraberinde getirdi. Sonrasında Gaye Su Akyol’un sosyal medyadan yayınladığı “Uçağımız kalkıyor, yetişiyoruz.” mesajı ile birlikte sorunun çözüldüğü sanıldı. Konser için gerekli olan ekipmanların, enstrümanların, kostümlerin İstanbul’a ulaşmadığı haberi ise çok geç kalmadı…
Gaye Su Akyol ve ekibi tüm bunlara rağmen geç de olsa, eksiklerle de olsa, kostümsüz de olsa sahneye çıktı ve konserin hakkını verdi fakat yaşanan bu trajikomik olay; yakın zamanda ülkemizde konser veren Uriah Heep grubunun ekipmanlarının gümrüğe takılmasını ve konserin ertelenmesini hatırlattı, akıllara birkaç büyük sorunu getirdi. Sanatçılara sunulması gereken ama bahsi bile edilmeyen en doğal haklar gibi…
Uçak kabinlerine enstrümanların alınamaması ve aynı zamanda “hassas transfer” seçeneğinin de bazı durumlarda pek sağlıklı işlememesi, ara sıra gündeme gelse de bir günlük bir manşetten ileri taşınamıyor. “Hava Yolu Ulaşımında Zarar Gören Enstrüman” ya da “Uçağa Alınmayan Viyolonsel” haberleri; okunup geçilen bildirimler olarak kaldığı sürece hiçbir gelişme de gösterilemiyor. Ulaşım ve transferde gerekli kontrolü sağlayacak ve sanatçıyı bu konuda hak ettiği değere kavuşturacak bir düzenlemenin yapılması 2019 yılında bir hayal olmamalı.
Gaye Su Akyol ve ekibinin yaşadığı olay bizleri temelde transfer konusuna odaklıyor olabilir fakat; sanatın dünyaya yayılmasını, evrensel bir kazanım ve miras haline gelmesini zorlaştıran engelleri ne yazık ki saymakla bitiremeyiz. “Vize Alamadığı İçin Konserini İptal Etmek Zorunda Kalan Müzisyen” başlıklarını istemesek de hatırlıyoruz. Belli standartlardaki ve hatta bu standartların üzerindeki müzisyenlerin; yurt dışı konserleri için bu tarz zorluklarla mücadele etmek durumunda kalması tüm dünyanın ayıbı.
Sanatın birleştirici yönü ve insanlar arasındaki sınırları ortadan kaldırabilme ihtimali bu kadar güçlüyken; sanatçının hayali sınır çizgilerini ve mesafeleri aşabilmek adına verdiği uğraş gerçekten üzücü. Sanat özgürlüktür, sonsuz ve sınırsız olmalıdır ve umalım ki hak ettiği değere en kısa zamanda kavuşsun.
“İstikrarlı Hayal Hakikattir”
