Manuş Baba’yı ilk dinlediğim zaman sanırım 2 sene önceydi. Kadıköy’de bir arkadaşımın evinde dinlemiştim. Tabii o zamanlar enerji doluyum, yerimde duramıyorum. Haliyle biraz ağır gelmişti ve daha sonra da dinlememiştim. Fakat bu hafta sonu konser takvimlerine bakarken Dorock XL sahnesinde Manuş Baba’nın olacağını gördüm. “Biraz dinleyeyim, belki bu sefer severim” dedim. Kısa bir süre önce ilk albümünü çıkardıklarını albümü ve hemen arkasından gelen sayısız güzel cover çalışmasını dinledim ve neticede çalan şarkıların ardı arkası kesilmedi. Üstelik bu kez dinlerken hislerimin 2 yıl öncekilerle hiç alakası yoktu. Bu sefer gerçekten çok sevmiştim…
Tabi bu kadar sevince bu sefer canlı olarak yine Kadıköy’de dinleme şansım oldu.
İçeri girdiğimde kafamda “Acaba eğlenebilecek miyim?” sorusu vardı. Evet eğlendim, hem de çok fazla eğlendim.
İlk olarak “Yalan” adlı şarkılarıyla çıktılar sahneye.
Dinleyicilerin ve onların enerjileri bir bütün oluşturuyordu. Keyifli bir konser olacağı belliydi.
Şarkılar devam ettikçe enerji yükseliyordu, bir yerden sonra zaten oynamadan duramıyorsunuz. Hatta dijital ortamda dinlediğiniz zaman ağır havası olan şarkılarda dahi dans ediyor, eğleniyorsunuz.
Bu şarkıların en başında “Eteği Belinde” geliyor sanırım. Kendisinin de deyimiyle “Acıklı bir oyun havası” olma özelliğini taşıyor bu şarkı.
Benim konserde dinlemekten en keyif aldığım şarkılar ise albümlerine ismini veren “Dönersen Islık Çal”, “Eteği Belinde” ve “İstanbul” oldu.
Konserin ikinci yarısındaysa tek başına elinde gitarıyla çıktı karşımıza.
Sonlara doğru çok sevilen şarkılarını tekrar söyledik. “Tabutta Rövaşata”, “Eteği Belinde” ve “Haberin Var Mı?” ile son buldu bu keyifli konser.
Siz de hala Manuş Baba’yı dinlemediyseniz buyrun:
